Forsætisráðherra ákvað á dögunum að sýna þjóðinni í verki af hverju honum tókst ekki að ljúka námi sínu í skipulagsfræðum við Oxford á sínum tíma. Það sem margir héldu að væri aprílgabb virðist eftir allt saman hafa verið viðleitni ráðherrans til að viðurkenna veikleika sína. Einlægni er sannarlega ekki öllum gefin og því er stundum nauðsynlegt að taka viljann fyrir verkið.
Það er reyndar spurning hvort alþingismenn og konur eigi að tjá sig um skipulagsmál í Reykjavík á sama tíma og Alþingisreiturinn sjálfur er ein rjúkandi rúst. Stærstur hluti reitsins er nýttur sem óskipulagt bílastæði, horn Vonarstrætis og Tjarnargötu er víggirt malarplan eftir fornleifauppgröft sem lauk árið 2012 og Kirkjustrætið er nær ófært gangandi vegfarendum þar sem búið er að girða fyrir gangstéttina. Flestar fréttir um stöðu mála á reitnum eru frá árinu 2008 og hvergi á öllum girðingaflaumnum má finna upplýsingar um fyrirhugaða uppbyggingu eða áætluð verklok.
Vissulega er viðeigandi að á 100 ára afmæli fullveldisins verði lokið við áform um uppbyggingu á Alþingisreitnum en það er algjör óþarfi að leita 100 ár aftur í tímann og snúa Guðjóni Samúelssyni við í gröfinni til að svo megi verða. Núgildandi deiliskipulag frá árinu 2007 er prýðilegt þrátt fyrir að höfundar þess séu ekki enn komnir undir græna torfu og greinargerð þess ekki skrifuð í anda Jónasar frá Hriflu. Deiliskipulagið leysir vel húsnæðisvanda Alþingis og með framfylgd þess yrði fyllilega komið til móts við hagkvæmnissjónarmiðin sem fram koma í þingsályktunartillögunni góðu. Mestu máli skiptir að bæta ásýnd þessa mikilvæga reits sem allra fyrst.
Annars öfunda ég ekki skipulagsfræðinga Framsóknarflokksins um þessar mundir. Það er eitt að komast í samband við framliðna húsameistara en annað að koma flugvelli fyrir í Efstaleiti þegar flokkurinn hefur flutt Landspítalann. Staðsetning flugvallarins rétt við sjúkrahús er forsenda þess að landsbyggðin lifi af, ekki satt?
Guðmundur Kristján Jónsson skrifar þetta á Vísir.is
